Haar Borsten

Mevrouw Boob vroeg mij of ik een gastblog wilde schrijven over borstvoeding vanuit het perspectief van de vader. Mijn antwoord was gelijk ja. En meteen daarna kwam bij mij de vraag op waar dat dan over zou moeten gaan. Het eerste waar ik aan dacht is het cliché dat de borsten van je partner “niet meer van jou zijn”. Waren ze ooit van mij dan? En zijn ze nu dan van de baby? Toevallig las mijn vriendin die dag een stukje over de rol van de vader bij borstvoeding dat mij inspireerde om iets te schrijven over de ondersteunende rol van de vader hierin.

 Eerst nog even terug naar het cliché. Hij is ook waar. Ergens in mij leefde de gedachte dat de borsten van mijn vriendin van mij zijn en nu van onze dochter. Ik zag ze groeien en dacht “wauw, meer voor mij om van te genieten!”. En genoten heb ik…en doe ik nog steeds. De borsten van mijn vriendin zijn haar borsten. Ik vind ze mooi, ik vind ze opwindend en ik vind ze essentieel voor de groei en ontwikkeling van onze dochter. Om hier te komen was er wel een schok nodig. Die kwam toen mijn vriendin me wees op het lekken van haar borsten en zei: “kijk het regent uit mijn borsten”. Dat was het moment dat ik wist dat het nooit meer hetzelfde zou zijn. Ten goede in mij geval want ik geniet er nog steeds van door me iedere keer weer opnieuw tot haar borsten te verhouden. Dat gun ik elke jonge vader. Zeker omdat mijn advies is om borstvoeding te geven zolang als het klopt voor moeder en kind.

 En nu terug naar de moeder. Degene die er in het begin van een kinderleven voor kan zorgen dat een baby het beste van het beste aan voeding krijgt. Inmiddels is het bekend dat borstvoeding die beste voeding voor een baby is. Voor mij was het al heel lang logisch dat mijn kind(eren) borstvoeding krijgen. Dat het (nog) niet gemeengoed is geworden verbaasd me…en ook weer niet. We leven in een tijd dat veel mensen afgesneden zijn van de/hun natuur. Voor mij als vader was het geen vraag of onze dochter borstvoeding zou krijgen of niet en krijgt mijn vriendin alle support die nodig is om dat zo optimaal te laten zijn.

 Hoe ziet die support er dan uit? Heel praktisch door in de eerste weken huishoudtaken over te nemen en de kraamhulp te benutten voor het herstel na de bevalling en om haar kennis en wijsheid in te nemen. Verder praktisch door de luier te verschonen en quality time met de baby zodat mama kan rusten. Dit laatste geldt ook voor na de kraamtijd…natuurlijk. Je support geven is ook door haar te zien in haar kracht en er voor haar te zijn. Ook wanneer ze twijfelt of ze het goed doet of niet of wanneer ze het spannend vindt. Dit door haar te vertellen en te laten zien dat je van haar houdt, in haar gelooft en trots op haar bent. En meen het. Vanuit je hart. Ik heb het meegemaakt met mijn vriendin hoe dit haar sterkte en hoe ze zelf steeds weer bij haar eigen kracht terugkwam.

Door er als vader op deze manier voor jouw partner te zijn in de periode dat jullie kindje borstvoeding krijgt draag je bij aan een duurzame relatie. Een duurzame relatie tussen jou en je partner, jouw partner en jullie kindje en jou en jullie kindje met de momenten dat jij de fles met moedermelk geeft. Overstijgend hieraan is een duurzame relatie voor het hele gezin, de beste basis voor een kind en het beste dat je aan de wereld kan geven. En intussen kan je ook nog blijven genieten van haar borsten. Hoe mooi is dat dan?

Harte groet,

Patrick Timmermans

Vader Visie

Facebook pagina